HEDEFİMİZ BİR İNSAN 

          Kimine basit gelebilir, kimi küçümseyebilir, bu kadar büyük hedeflerimiz varken, bir dünya kurmaya talipken yalnızca bir insan hedefi de nerden çıktı denebilir ama aynen anladığınız gibi hedefimiz yalnızca bir insan. Bu insanın ne, kim, nasıl olduğu nerede ne yaptığı değil bizim için bir insan olması mühimdir sadece. Karşılaştığımız her insana işte o bir insan gözüyle bakmalıyız.

          Bir insan bütün insanlık gibidir bizim nazarımızda ve “Kim, bir insanı, bir can karşılığı veya yeryüzünde bir bozgunculuk çıkarmak karşılığı olmaksızın öldürürse, o sanki bütün insanları öldürmüştür. Her kim de birini (hayatını kurtararak) yaşatırsa, sanki bütün insanları yaşatmıştır.”(Maide, 32) denmesi de bundandır.

          İnsan hazrettir. Başka hiçbir şeye gerek yok dini, dili, ırkı ne olursa olsun sırf insan olması hasebiyle mükerremdir, muhteremdir. Yahudi cenazesi önünden geçerken ayağa kalkan bir peygamberin ümmetiyiz biz.

          Allah resulü de ümmetinin önüne bu bir insanı koymuştu hedef olarak. Peygamber efendimiz ne demişti ümmetin yiğit cengâveri, ilmin kapısı Hz. Ali’ye: “Ey Ali! Bir kişinin hidayetine vesile olman senin için tüm dünya ve üzerindekilerden hayırlıdır.” Şu bir insan hedefi koyan kişiye bakın, alemlere rahmet olarak gönderilen nebi ve şu önüne bir insan hedefi koyulan kişiye bakın Hz. Ali…

           Allah resulünün hayatında bir insan çok şeydi. Koskoca peygamber birisiyle konuşacağı zaman yönünü ona döner, başka şeylerle uğraşmaz, ona saygı gösterirdi. Günümüz Müslümanları peygamber aleyhisselamın bu sünnetinin neresinde, muhatabına ne kadar değer veriyor? Birçoğu karşısındaki yıllardır tanıdığına ismiyle hitap etmekten mahrum… Daru’l Erkam da bize çok şey anlatmalı. Allah resulü burada talebeleriyle bire bir ilgileniyordu, çünkü karşısında bir insan vardı.

           Hz. Meryem filmini izleyenler hatırlayacaktır. Orada Hz. Zekeriyya, insanı gerçekten etkileyen bir şekilde canlandırılmış. Kavminin onu anlamaması, dinlememesi, yakınında olup onu terk edenler, alay edenler, koskoca peygambere iman eden yalnızca bir grup insan. Ve İmran’ın Mesih müjdesiyle geçen günler, heyecanlı bekleyişler. Sonra İmran’ın müjdesi doğar, bir de ne görsünler bir kız. O anki ruh halini bir düşünsenize. Bunun konumuzla ilgisi ise şu: Orda bakın Hz. Zekeriyya’ya gayet sakin, telaş yok, panik yok, geniş kitlelere ulaşacağız, devlet kuracağız gündemi yok, uğraştığı tek şey bir kız çocuğu. Evet İmran’ın müjdesi mesihi doğuracak olan kız. Ona ders okutuyor, üstü başı toz toprak içinde ona kalacağı evi yapıyor, onu himayesine alıp koruyor. Ve işte o bir kız öyle bir çocuk dünyaya getiriyor ki ölümünden binlerce yıl sonra bile tanınıyor, anılıyor hem de o bir insanla uğraşan Hz. Zekeriyya’nın hiç görmediği hatta belki düşünmediği kadar çok insan tarafından.

            Bu bir insan düşüncesi İslam’ın metodunu da kavramamızı daha iyi sağlayacaktır. Kuran’ın ortaya koyduğu toplumsal dönüşüm yasası olan kendi içindekileri değiştirmek ancak bu ‘bir insan’larla uğraşmakla mümkün olacak bir şeydir. Bu ne siyasi gücü eline geçirip niteliksiz kitleleri yönetmekle mümkündür ne günü kurtaracak çabalarla.

            Bir insan için nice zorluklar çekmeye değmez mi? Hacıveyszade Mustafa Kurucu “ Bir talebe için bin münafığın kahrını çekmeye hazırım” demiştir, bilenler biliyor işte bir talebe için neler göze alınır. Taif dönüşü Cebrail’in o halkı helak teklifini Allah resulü hangi hasretle hangi ümitle kabul etmemişti ki…

            Yüz binin üzerinde ashabın çoğu bu bir insana ulaşma çabasıyla topraklarından çok uzaklarda öldü. Doksan küsur yaşında Eyyub el- Ensari’nin İstanbul’da işi neydi, onu buralara getiren düşünce neydi? Hz. Hüseyin’e ne demeli, zalime karşı tek başına yapılan bir kıyam ve asırlardır ümmete yeniden verilen bu devrimci ruh. Ya bir Selahaddin çıkarmanın vakti gelmedi mi?

            Bir insan ki tek başına ümmet, bir insan ki Calut’u yere serdi, bir insan ki Ebu Cehiller devirdi…

            Bir insan çok şey değiştirebilir. Bir Fatih gelir diker gözlerini koca Konstantiniyye’ye fetheder gider. Bir Mimar Sinan gelir İstanbul’un çehresini değiştirir. Mısır’dan bir Hasan el- Benna çıkar ölmeye yüz tutan ümmeti diriltir. Felçli bir adam gelir ismi Şeyh Ahmet Yasin olur o haliyle koca bir halkı ayağa kaldırır. Bir insan çok şey değiştirebilir vesselam…     Bu bir insan düşüncesi İslam’ın metodunu da kavramamızı daha iyi sağlayacaktır. Kuran’ın ortaya koyduğu toplumsal dönüşüm yasası olan kendi içindekileri değiştirmek ancak bu ‘bir insan’larla uğraşmakla mümkün olacak bir şeydir. Bu ne siyasi gücü eline geçirip niteliksiz kitleleri yönetmekle mümkündür ne günü kurtaracak çabalarla.

            Bir insan için nice zorluklar çekmeye değmez mi? Hacıveyszade Mustafa Kurucu “ Bir talebe için bin münafığın kahrını çekmeye hazırım” demiştir, bilenler biliyor işte bir talebe için neler göze alınır. Taif dönüşü Cebrail’in o halkı helak teklifini Allah resulü hangi hasretle hangi ümitle kabul etmemişti ki…

            Yüz binin üzerinde ashabın çoğu bu bir insana ulaşma çabasıyla topraklarından çok uzaklarda öldü. Doksan küsur yaşında Eyyub el- Ensari’nin İstanbul’da işi neydi, onu buralara getiren düşünce neydi? Hz. Hüseyin’e ne demeli, zalime karşı tek başına yapılan bir kıyam ve asırlardır ümmete yeniden verilen bu devrimci ruh. Ya bir Selahaddin çıkarmanın vakti gelmedi mi?

            Bir insan ki tek başına ümmet, bir insan ki Calut’u yere serdi, bir insan ki Ebu Cehiller devirdi…

            Bir insan çok şey değiştirebilir. Bir Fatih gelir diker gözlerini koca Konstantiniyye ’ye fetheder gider. Bir Mimar Sinan gelir İstanbul’un çehresini değiştirir. Mısır’dan bir Hasan el- Benna çıkar ölmeye yüz tutan ümmeti diriltir. Felçli bir adam gelir ismi Şeyh Ahmet Yasin olur o haliyle koca bir halkı ayağa kaldırır. Bir insan çok şey değiştirebilir vesselam…

GÜLDESTE

Ad Soyad(*) Mail Telefon Mesajınız(*) IP Adresiniz 3.16.70.99

Güvenlik kodu